داداش گلم شهادت مبارک...

با زخم گلویت و با چشمان معصومت که به حتم بارانی زیارت ارباب است و با آن تابوت سبک و معطر به عطر غربت و مظلومیت حضرت یاس و با آن صدای گرفته و نفسهای خسته ات و با خون پاکت که در خیابان های تهران عطر و بوی عاشورا پراکند، عهد می بندیم که آرمان هایت را تا پای جان دوست بداریم و آنگونه که برای ظهور مهدی فاطمه بی سروسامان بودی، بی سروسامان باشیم و آن طور که برای رفع غربتش نفس می زدی، نفس بزنیم،مجاهدت کنیم …
داش علی!